جنایات رژیم صهیونیستی در غزه در دیوان کیفری بین المللی رسیدگی شود
تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۳۹۹۹۳۹۱۱
به گزارش قدس آنلاین، حسام الدین لسانی کارشناس حقوق بین الملل در برنامه جهان امروز درباره میزگرد ۴ پزشک آمریکایی انگلیسی و فرانسوی میزگردی را در سازمان ملل گفتگو کردند .
۴ پزشک آمریکایی انگلیسی و فرانسوی میزگردی را در سازمان ملل گذاشتند گزارش را دیدیم، مشاهدات خودشان را از غزه اعلام کردند بعنوان آدم‌های بی طرف و جنایاتی که صهیونیست‌ها آنجا انجام دادند را با یک روایت و شاید با یک ادبیات متفاوتی در سازمان ملل گفتند می‌خواهم بدانم که آیا اظهارات این افراد بی طرف می‌تواند سند جدیدی باشد برای این که اتهامات رژیم صهیونیستی جنایات رژیم صهیونیستی یک بار دیگر در مجامع حقوق بین الملل مطرح بشود؟
درخصوص گزارشی که این ۴ پزشک در قالب یک میزگرد آمدند ارائه کردند، در واقع باید اول ببینیم که این گزارش برای کدام نهاد سازمان ملل تهیه شده است، در سازمان ملل مجمع عمومی، شورای امنیت و شورای اقتصادی – اجتماعی به طور مستقیم با مباحث حقوق بشری درگیر هستند و مجمع عمومی ملل متحد در قالب یک رکن فرعی که دارد به نام شورای حقوق بشر، مستقیما می‌تواند به مسائل حقوق بشر وارد بشود، در صورتی که نهادی بعنوان نهادهای یا کمیته‌های حقیقت یاب تشکیل بشود توسط هر کدام از ارکان ملل متحد یا توسط ارکان فرعی مثل همین شورای حقوق بشر، یقینا گزارش این کمیته‌های حقیقت یاب می‌تواند موثر باشد، پس اول باید ببینیم که آیا این کمیته‌ی پزشکان که تشکیل شده به درخواست خود سازمان ملل بوده یا خیر؟ ولی بهرحال این واقعیت وجود دارد، وقتی که یک عده افراد متخصص آن هم از ۴ کشور متفاوت، می‌آیند جمع می‌شوند و وضعیت نقض فاحش حقوق بشر و یا بشردوستانه را در یک منطقه از جهان گزارش می‌کنند و در واقع دیدگاه‌های خودشان را بیان می‌کنند، این می‌تواند بعنوان یک اماره‌ی خیلی کارا باشد برای مراجعی که می‌خواهند به این جنایات رسیدگی بکنند در قالب نهادهای قضایی بین المللی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مثلا شامل لاهه هم می‌شود؟
تمام این‌ها اماراتی هست که در آرایی که ممکن است بعدا توسط دیوان بین المللی دادگستری و خصوصا توسط دیوان کیفری بین المللی مورد توجه قرار بگیرد یا صادر بشود، در واقع به این دیدگاه‌ها توجه کنند، توجه داشته باشیم بر اساس همین گزارش‌های از این دست که بعد از جنگ سال ۲۰۰۸ یا بعد از یورش سال ۲۰۰۸ اسرائیل به نوار غزه بود که در خلال یک جنگی که ۲۲ روز طول کشید و در دسامبر ۲۰۰۸ شروع شد ژانویه ۲۰۰۹ تمام شد، در شورای حقوق بشر یک کمیته‌ای تشکیل شد به ریاست یک حقوقدان به نام آقای ریچارد گلداسمیت و در واقع تمام این گزارش‌هایی که از نهادهای مختلف بی طرف تهیه شده بودند در آن نهاد مورد ارزیابی قرار گرفت و نقض شدید حقوق بشر و حقوق بشردوستانه در خلال آن جنگ ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ در واقع احراز شد. پس این است که بعید نیست که قابل استفاده باشد برای نهادهای قضایی بین المللی در آرایی که در آتی صادر خواهند کرد.
از ابتدای این درگیری که آغاز شده، یکی از دلایل یا دستاویزهایی که رژیم صهیونیستی به آن متوسل شده این است که بگوید من دارم از خودم دفاع مشروع می‌کنم و توجیه بکند جنایت‌های خودش را، با توجه به این که این ۴ پزشک بی طرف که در بیمارستان‌ها بودند و این ادعا که نیروهای نظامی در بیمارستان‌ها هستند را کاملا رد کردند در میزگردی که داشتند، آیا این بحث دفاع مشروع باز هم می‌تواند در مجامع بین المللی پذیرفتنی باشد؟
بحث دفاع مشروع، ما دو بحث را در حقوق بین الملل داریم، یکی حقوق توسل به زور است و دیگری حقوق جنگ یا حقوق مخاصمات مسلحانه، در زمانی که یک جنگی آغاز می‌شود، این که دلیل جنگ چه بوده؟ چه در قالب تجاوز بوده و چه در قالب دفاع مشروع، رعایت حقوق بشردوستانه یا همان حقوق مخاصمات مسلحانه برای طرفین درگیری الزام آور است. یعنی شما تصور بفرمایید بدترین حالت تجاوز یک کشور به خاک کشور دیگر را، کشوری که مورد تجاوز قرار گرفته نمی‌تواند با این ادعا که من دارم از خاک خودم دفاع می‌کنم بیاید قواعد حقوق بشردوستانه را نقش کند، در نتیجه ادعایی که اسرائیل مطرح کرده در خصوص دفاع مشروع از خودم این می‌رود داخل بحث فیلد حقوق توسل به زور قرار می‌گیرد که اصلا این جا مورد بحث ما نیست، حمله به بیمارستان‌ها، حمله به اماکن غیرنظامی، کشتار غیرنظامیان که تا امروز یک چیزی حدود ۳۲ هزار نفر در نوار غزه کشته شدند از ۱۵ مهرماه که این جنگ شروع شده، هیچ توجیهی ندارد برای بحث توسل به زور.
این که می‌گفتند ما بیمارستان را اگر می‌زنیم، مسجد و کلیسا و ... را می‌زنیم، چون فکر می‌کنیم نیروهای نظامی آنجا هستند و توجیه می‌کنند باز هم مرتبط نمی‌شود به این بحث؟
حقوق مخاصمات مسلحانه در قالب کنوانسیون‌های ژنو و پروتکل‌های الحاقی این قضیه را شفاف کرده که حمله به اماکن غیرنظامی خصوصا مراکز درمانی و بیمارستان‌ها در زمان مخاصمات مسلحانه اکیدا ممنوع است. حالا اگر یک طرف درگیری مدعی است که دارند از یک مکان بیمارستانی برای عملیات نظامی استفاده می‌کنند چطور می‌خواهد بیاید ثابت کند که کشتار یک تعداد زیادی بیمار در بیمارستان در واقع باعث برتری نظامی او می‌شود برای این که برای مثال ۵، ۶ یا ۱۰ نفر از افراد نظامی که به فرض در آن بیمارستان پناه گرفته باشند را بخواهد بکشد یعنی کشتن یک تعداد زیادی زخمی و بیمار بستری در یک بیمارستان به هیچ وجه ضرورت نظامی را نمی‌تواند احراز بکند برای این که شما بیایید به بهانه‌ی کشتن چند نفر نظامی بیایید این بیماران و زخمی‌ها را مورد آسیب قرار بدهید. به طور کلی در واقع مصونیتی که این اماکن دارند باید همواره رعایت بشود، مگر در حالت ضرورت مطلق نظامی که این ضرورت مطلق نظامی بسیار بسیار بسیار اثباتش کار سختی است و تقریبا باید این را غیرممکن بدانیم، حمله به بیمارستان‌ها را.
ما تا این جا صحبت کردیم درباره‌ی این که محکومیت رژیم صهیونیستی با توجه به اظهارات این ۴ پزشک در مجامع بین المللی آیا ممکن است برای آن اتفاق جدیدی بیفتد یا نه؟ الان می‌خواهم این سوال را بپرسم با توجه به این که این پزشکان در گزارش خودشان اشاره کردند به اوضاع فجیع دارویی و تجهیزات پزشکی در بیمارستان‌ها آیا این‌ها چطور؟ ایا می‌تواند امید این را ایجاد کند که در سایه‌ی حمایت مجامع بین المللی کمک‌های بیشتری یا ویژه‌ای برسد به مردم غزه و فلسطین؟
صد در صد نقشی که رسانه‌ها دارند در بازتاب اتفاقاتی که در یک گوشه از جهان می‌افتد و در این مورد خاص فجایعی که دارد در نوار غزه رخ می‌دهد و باز تاییدی که می‌آیند این پزشکان در قالب یک گروه بی طرف در سازمان ملل می‌آیند در قالب یک میزگرد برگزار می‌کنند، می‌تواند این‌ها ترغیب کننده‌ی بالایی باشد برای جامعه‌ی بین المللی که در واقع اگر تا به حال سکوت خودشان را به معنی بی طرفی در این مورد می‌دانستند می‌توان گفت دیگر نمی‌شود این سکوت را توجیه حقوقی برای آن قائل شد.
در واقع شما اصلی‌ترین خاصیت این میزگرد را کارکرد رسانه‌ای آن می‌دانید؟
کارکرد رسانه‌ای و غیر از کارکرد رسانه‌ای در واقع الزام اخلاقی و الزامی که افکار عمومی برای دولت‌ها ایجاد می‌کند که دولت‌ها را مجبور کنند دولت‌های متبوع شان را افراد، که واکنش نشان بدهند به این اتفاقات، شما ببینید در واقع زمانی که الان یک کشتی بزرگ از قبرس حدود ۴ روز پیش آمد پهلو گرفت به سمت نوار غزه علیرغم مشکلاتی که بود، علت این‌ها چیست؟ علتش این است که کشورها امروزه مجبورند که خودشان را وارد این داستان بکنند و بی تفاوت نباشند اگر به من فرصت بدهید دو سه دقیقه من یک اصلی را در حقوق بین الملل عرض کنم خدمت شما، یک بحثی از سال ۲۰۰۵ در سازمان ملل آغاز شده در محافل حقوقی بین المللی هم بسیار به آن پرداخته شده، بحثی است در قالب تئوری، آر تو پی، یعنی مسئولیت حمایت، بحث مسئولیت حمایت در ابتدا به قدری شدید مطرح شد که در واقع طرح کنندگان آن عقیده شان این بود زمانی که در یک گوشه از جهان حقوق بشر یا حقوق بشردوستانه به طریق سیستماتیک و گسترده در حال نقض هست، باید کشورهای دیگر ساکت نمانند و اقدام بکنند، یعنی سکوت کشورها در این قضیه قابل توجیه نیست و در نتیجه درست است که این نظریه نتوانست به جایی برسد که کشورها بیایند به زور متوسل بشوند برای امدادرسانی به مردمی که گرفتار شدند در یک نقطه از جهان، اما حداقل در این قضیه را تشویق می‌کند که دولت‌ها بتوانند به وسیله‌ی وسایل مسالمت امیزی که در اختیار دارند ابزارهای مسالمت آمیزی که در اختیار دارند خصوصا فشارهای دیپلماتیک بتوانند درواقع با ارسال کمک‌های قضایی و دارویی مردمی که گرفتار شدند دریک نقطه از جهان و به طور خاص در این جا در نوار غزه را بتوانند به آنها کمک رسانی بکند.
من یک سوال جانبی هم به تعبیری دارم یکی از این پزشکان در اظهاراتش می‌گوید که باید تا الان هزاران بیمارستان صحرایی در غزه احداث می‌شده، مسئول آن به لحاظ حقوقی چه کسی است؟ در واقع ارجاع این فعل به کدام فاعل می‌رود که کار خودش را انجام نداده است؟
در مرحله‌ی اول یقینا اسرائیل، نوار غزه یک منطقه‌ی اشغالی به حساب می‌آید طبق حقوق بین الملل، نوار غزه منطقه‌ای است که علیرغم این که سربازان اسرائیلی تا قبل از ۱۵ مهرماه ما، حضور مستقیم در آن جا پیدا بکنند تحت کنترل موثر اسرائیلی‌ها بود منطقه‌ای که، هر سرزمینی از جهان که تحت کنترل موثر یک دولت بیگانه باشد دولت خارجی باشد، به عنوان منطقه‌ی اشغالی به حساب می‌آید حالا من نمی‌خواهم وارد مباحث تعریف اشغال نظامی در قالب کنوانسیون ۴ ژنو بشوم ولی اگر بخواهم به زبان ساده مطرح بکنم نکته این است که نوار غزه یک منطقه‌ی اشغالی از نظر حقوق بین الملل است تحت اشغال اسرائیل است و از قدیم هم بوده از بعد از جنگ ۶ روزه ۱۹۶۷ این منطقه اشغالی بوده و همچنان هم تغییری در وضعیت آن ایجاد نشده است خروج ظاهری نیروهای نظامی اسرائیلی در سال ۲۰۰۶ از این منطقه تاثیری در وضعیت اشغالی بودن آن ایجاد نکرده، چون همچنان تحت کنترل موثر اسرائیلی‌ها است در نتیجه طبق حقوق مخاصمات مسلحانه و حقوق بشردوستانه بین المللی زمانی که اشغالگر در یک منطقه‌ای حضور دارد تامین مواد غذایی و تامین امکانات بهداشتی و درمانی در وهله‌ی نخست بر عهده‌ی آن اشغالگر است و دولت‌های دیگر اگر منظور شما از سوال تان این باشد که دولت‌های دیگر باید بروند در آنجا بیمارستان‌های صحرایی درست بکنند یقینا بدون هماهنگی با نیروهای اسرائیلی نمی‌توانند این کار را انجام بدهند و هیچکدام نمی‌آیند چنین ریسکی را متقبل بشوند، در نتیجه مسئولیت اصلی و همچنین حتی مسئولیت بین المللی کیفری برای رسیدگی آینده به این قضیه در قالب دیوان کیفری بین المللی بر عهده‌ی اسرائیل و مقامات اسرائیلی خواهد بود.
پس اگر سازمان‌های بین المللی و دادگاه‌های بین المللی بخواهند حرفه‌ای و درست رفتار بکنند از این باب هم می‌توانند رژیم صهیونیستی را محاکمه بکنند درست است؟
بله، یکی از وظایفی که و یکی از صلاحیت‌هایی که دیوان کیفری بین المللی که به آن آی سی سی هم می‌گویند و مقر آن در لاهه هلند هست و کار آن مجازات جنایتکاران بین المللی است در واقع رسیدگی به جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت است و البته همچنین نسل کشی، این اقدامات محروم کردن جمعیت غیر نظامی از دسترسی به مواد غذایی چیزی است که در حقوق بین الملل به آن می‌گویند به قحطی کشاندن، به قحطی کشاندن غیرنظامیان و ایجاد مانع بر سر تهیه مواد غذایی و دارویی صددرصد یکی از جنایات جنگی به حساب می‌آید و اگر قرار باشد رسیدگی در این مورد در قالب دیوان کیفری بین المللی انجام بشود این موضوع از نظر قضات دیوان دور نخواهد ماند.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: دیوان کیفری بین المللی حقوق مخاصمات مسلحانه حقوق بشردوستانه رژیم صهیونیستی حقوق بین الملل سازمان ملل بیمارستان ها ی بین المللی دفاع مشروع قالب یک نوار غزه یک منطقه حقوق بشر دولت ها ۴ پزشک بی طرف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۹۳۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باقری: کلید برقراری ثبات و آرامش در منطقه توقف جنایات اسرائیل است
معاون سیاسی وزیر خارجه ایران گفت کلید برقراری ثبات و آرامش در منطقه توقف جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه است.
به گزارش ایسنا، «علی باقری» معاون سیاسی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز پنجشنبه و در نشست معاونان وزرای امور خارجه و نمایندگان ویژه کشورهای عضو گروه بریکس با موضوع بررسی تحولات منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا، ایفای نقش این گروه برای توقف فوری جنایات رژیم صهیونیستی را خواستار شد و گفت «چگونگی و کیفیت نقش‌آفرینی تک‌تک کشورها و سازمان‌های بین‌المللی در رابطه با بحران‌آفرینی های رژیم اسرائیل و موضعی که در این خصوص اتخاذ می‌کنند، مؤثر بوده و در تاریخ نیز ثبت و ضبط خواهد شد».
باقری در ادامه گفت: «از این رو، اعضای سازمان بریکس نیز می‌بایست اراده سیاسی و عملی خود را برای توقف کامل حملات به مردم و زیرساخت‌های غیرنظامی در نوار غزه، توقف فوری، کامل و پایدار حملات علیه غزه، ارسال سریع کمک‌های بشردوستانه به ویژه مواد غذایی، تجهیزات پزشکی، دارو و درمان به سراسر نوار غزه و به میزان کافی، خروج کامل نظامیان اشغالگر از نوار غزه و کمک جامعه جهانی به بازسازی تخریب‌های گسترده صورت گرفته در این منطقه را در اولویت فعالیت‌های و اقدامات خود قرار دهند».
او با قدردانی از مواضع دولت آفریقای جنوبی در طرح دعوا علیه رژیم صهیونیستی نزد دیوان بین‌المللی دادگستری به جهت ارتکاب جنایت نسل‌کشی، از کشورهای عضو بریکس خواست ضمن حمایت قاطع از این اقدام، راهکارهای حقوقی لازم برای فعال‌سازی دیوان کیفری بین‌المللی برای رسیدگی به این جنایات را نیز در دستور کار خود قرار دهند.
معاون وزیر امور خارجه ایران تاکید کرد که «تجربه ۲۰۰ روز گذشته جنایت و تجاوزگری رژیم صهیونیستی نشان داده است که ملت فلسطین از بین رفتنی نیست و مردم غزه ثابت کرده‌اند که در تقابل با بمب اسرائیلی، این کودک فلسطینی است که برنده است».
باقری کلید برقراری ثبات و آرامش در منطقه از لبنان گرفته تا عراق و دریای سرخ را توقف جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌دفاع و بی‌پناه غزه خواند.
او در ادامه گفت: «در برهه کنونی، تمرکز ما باید بر روی دستیابی به توقف کامل و پایدار حملات رژیم صهیونیستی برای کاهش فاجعه انسانی در نوار غزه و گسترش ارسال کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی به داخل غزه و حمایت قاطع از فعالیت سازمان‌های بشردوستانه به ویژه آنروا باشد. در این راستا، تنها موضع‌گیری و بیانیه کفایت نمی‌کند و باید اقدامات عملیاتی مؤثر و قاطع برای تمکین رژیم صهیونیستی به خواست جامعه جهانی در دستور کار قرار گیرد».
باقری با اشاره به گذشت بیش از ۶ ماه از حملات رژیم صهیونیستی به غزه گفت: «در این مدت بیش از ۳۴ هزار نفر از مردم غزه جان خود را در نتیجه حملات وحشیانه این رژیم از دست داده‌اند که دو سوم آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. بیش از ۷۰ درصد زیرساخت‌های حیاتی در نوار غزه از جمله بیمارستان‌ها، مراکز آموزشی، مساجد و کلیساها، ساختمان‌های مسکونی و شبکه‌های خدمات رسانی، تخریب یا آسیب جدی دیده‌اند و حدود دو میلیون نفر از ساکنان غزه آواره شده‌اند. وضعیت انسانی در این منطقه به بحرانی‌ترین شرایط ممکن رسیده است».
وی ادامه داد: «در حال حاضر، ساکنان غزه به ۲ دسته تقسیم می‌شوند: آن‌هایی که جان خود را در نتیجه حملات و تجاوزات مستقیم ارتش صهیونیستی از دست داده و می‌دهند و آن‌هایی که در نتیجه گرسنگی، ممنوعیت ورود نیازهای حیاتی، پزشکی و در واقع به جهت تنبیه دسته جمعی با هدف نسل کشی، توسط رژیم اسرائیل در حال مرگ تدریجی هستند».
باقری با تاکید بر این نکته که «صلح و امنیت منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا در سایه معضل اساسی و بنیادین اشغالگری، نقض گسترده حقوق بشر، جنایت جنگی و نسل‌کشی اعمالی از سوی رژیم صهیونیستی به مخاطره افتاده است»، گفت: «جمهوری اسلامی ایران معتقد است صلح، ثبات و امنیت کامل و حقیقی در منطقه تا زمان رفع کامل اشغال و اعمال حق بنیادین تعیین سرنوشت مردم فلسطین محقق نخواهد شد».
معاون وزیر امور خارجه ایران افزود: «از همین رو، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کنشگر مسئول و فعال و حامی صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی، از چند سال قبل ابتکار دموکراتیک خود را ارائه نموده است که بر اساس این طرح ثبت شده در دبیرخانه سازمان ملل، برگزاری همه پرسی ملی در سرزمین فلسطین با مشارکت ساکنان حقیقی و اصلی فلسطین اعم از مسلمان،مسیحی و یهودی جهت تعیین سرنوشت خویش و تعیین نظام سیاسی آینده فلسطین است. متأسفانه آنچه که هم اکنون در نوار غزه از سوی رژیم اشغالگر اسرائیل در حال انجام است، ایجاد شرایط فروپاشی اجتماعی در غزه است».
باقری در ادامه اشاره کرد که «اقدامات رژیم صهیونیستی برای غیرقابل سکونت کردن نوار غزه به اشکال مختلف اعم از کشتار غیرنظامیان، عدم تأمین نیازهای اولیه و حیاتی، تخریب خانه‌ها، بیمارستان‌ها و سایر زیرساخت‌ها با بمباران‌های گسترده و کور و تبدیل غزه به یک زمین سوخته با هدف اجبار جامعه فلسطینی به کوچ و خروج از سرزمین مادری‌شان صورت می‌گیرد».
او، این اقدامات رژیم صهیونیستی را نقض آشکار تمامی قواعد و اسناد بین‌المللی و معادل جنایت جنگی و مصداق عملی نسل‌کشی دانست و گفت: این اقدامات باید هر چه سریع‌تر از سوی محاکم قضایی بین‌المللی، منطقه‌ای و ملی مورد تعقیب کیفری قرار گیرند.
معاون وزیر امور خارجه ایران با اشاره به تلاش غرب برای توجیه جنایات ضدبشری رژیم صهیونیستی ذیل اصل حق دفاع مشروع، این توجیه حامیان رژیم صهیونیستی را از لحاظ حقوقی و بین‌المللی کاملا مردود توصیف کرد و گفت: «اصل دفاع مشروع به لحاظ حقوقی مشمول قدرت اشغالگر نمی‌شود و اسرائیل به عنوان یک عنصر اشغالگر، وفق همه موازین وقطعنامه‌های بین‌المللی وظایف مشخصی برای محافظت و حمایت از مردم تحت اشغال خویش دارد».
باقری با اشاره به حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به ساختمان سفارت ایران در دمشق گفت: «پس از جنایت کم‌سابقه و متخلفانه رژیم اسرائیل علیه سفارت کشورمان در سوریه، حق دفاع مشروع برای جمهوری اسلامی ایران نیز محفوظ بوده و بر این اساس، رژیم اشغالگر پاسخ جنایت خود در دمشق را در اراضی اشغالی فلسطین دریافت کرد».
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»